Przykre zapachy wykryje komisja lub laboratorium

Rzeczpospolita 2007-04-26

Ważą się losy przepisów antyodorowych. Nie jest jeszcze pewne, czy podstawowym orężem w walce z brzydkimi zapachami będą nosy radnych czy specjalistyczna aparatura.

Zgodnie z projektem ustawy przygotowanej przez rząd podstawowym narzędziem w walce z odorami uprzykrzającymi życie mieszkańcom ma być węch radnych. Natomiast senatorowie proponują zmianę prawa ochrony środowiska obligująca do określenia konkretnych wartości dopuszczalnych substancji zapachowych w środowisku.

Zdaniem senatorów zarówno poziomy odorów, jak i metody ich badania, powinno określić rozporządzenie. W obowiązującym dzisiaj prawie ochrony środowiska jest delegacja do wydania takiego aktu, ale fakultatywna. Do dziś minister środowiska go nie wydal, choć próbowano napisać rozporządzenie. W przepisach o ochronie środowiska nie ma wiec regulacji o brzydkich zapachach. Utrudnia to, a często wręcz uniemożliwia, walkę z prowadzącymi śmierdząca działalność - wielkimi fermami, wysypiskami śmieci, oczyszczalniami ścieków czy niektórymi zakładami przemysłowymi. Dlatego senatorowie przy okazji nowelizacji ustawy zaproponowali, by rozporządzenie zostało wydane obowiązkowo.

- Jesteśmy zaniepokojeni, że sprawa odorów nie została do tej pory rozwiązana - mówi senator Jerzy Chróścikowski , przewodniczący senackiej komisji. - Chcemy zmusić ministerstwo do szybszego działania, bo jest bardzo wiele skarg na brak przepisów. Dlatego uważamy, ze rozporządzenie powinno zostać wydane niezależnie od tego, że rząd pracuje nad ustawa. Przepisy są potrzebne już teraz, a jeżeli w przyszłości powstanie ustawa, to tylko wzmocni te regulacje.

Specjaliści wyjaśniają, że pomiary poziomu odorów mogłyby być bardziej obiektywne niż badanie tego węchem, jednak musiałoby je wykonywać obwoźne laboratorium. W Polsce takiego jeszcze nie ma.

Natomiast metoda na nos jest stosunkowo prosta. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta albo przynajmniej 50 mieszkańców mogłoby występować o wizje lokalna. Odory miałaby badać komisja złożona z radnych, gminnych urzędników, pełnomocników mieszkańców i ewentualnie inspektora sanitarnego bądź ochrony środowiska, a decyzje wydałby wójt. Jeżeli odpowiedzialny za smrody zakład nie dostosowałby się do jej postanowień, to jego działalność zostałaby wstrzymana bez prawa do odszkodowania.

To się da pogodzić.

W dalszych pracach nad regulacją dotyczącą złych zapachów warto wykorzystać normę EN 13725 określającą metodykę prowadzenia pomiarów - wskazuje Daniel Chojnacki, radca prawny z kancelarii Domański Zakrzewski Palinka. - Przywołanie tej normy w polskich przepisach będzie możliwe po zakończeniu prac w Polskim Komitecie Normalizacyjnym nad jej wersją polskojęzyczną.

Będziemy szukali najbardziej racjonalnego rozwiązania - deklaruje Maciej Rudnicki, kierownik Katedry Prawa i Zarzadzania Środowiskiem w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, jeden z twórców projektu ustawy antyodorowej. - Chodzi nam o przygotowanie skutecznej regulacji, nie wykluczamy żadnego rozwiązania.